Lekker in je vel zitten, energie hebben, zin hebben in de dag, je vitaal voelen … dat willen we toch allemaal? Meestal denken we dan aan methodes om meer energie erbij te krijgen maar het is misschien wel effectiever om te kijken waar jouw energie lekkages zitten. Om de energie-slurpers in jouw leven op te sporen en die een halt toe te roepen.
Grote energie-slurpers zijn verwachtingen.
Verwachtingen maken dat je eisen stelt aan iemand of aan een situatie of aan jezelf. En zodra er niet aan die eisen / verwachtingen voldaan wordt dan geeft dat een negatieve reactie bij jou. Boosheid, verdriet, irritatie, teleurstelling, piekeren, kortom allemaal energie kostende gevoelens.
Wat verwacht jij?
Je verwachtingen naar een ander toe zijn vaak gebaseerd op wie jij bent, hoe jij je gedraagt en hoe jij reageert. Je verwacht dat de ander dan ook op die manier op jou reageert. En als iemand vervolgens iets doet wat tegen dit beeld ingaat, dan geeft dit jou een negatieve reactie. Misschien stelt het je teleur, misschien irriteert het je of misschien steek je er zelfs wel energie in om die persoon daar eens flink op te wijzen.
Hoe vermoeiend is dat?
Niet iedereen is zoals jij. Sterker nog; niemand is zoals jij. Ik denk dat je zelfs niet zou willen dat iedereen hetzelfde is als jij want dat zou toch wel een hoop verassingen uit het leven wegnemen.
John en Natasja zijn een goed voorbeeld.
Natasja is iemand die haar gevoel goed onder woorden kan brengen. Zij noemt haar John ‘schatje’ en vertelt hem regelmatig hoeveel ze van hem houdt en hoe fijn ze het vindt hem in haar leven te hebben. John is een man van weinig woorden maar houdt zielsveel van zijn vrouw. Regelmatig neemt hij een bosje bloemen mee en verrast hij haar met leuke uitstapjes. Als ze ‘s avonds op de bank zitten dan trekt hij haar lekker tegen zich aan en geniet hij van hun avondje samen.
Snap je waar het hier fout kan gaan? Natasja verwacht een ‘ik hou van jou’ in woorden en herkent de betekenis achter zijn gebaren niet. Ze herkent dat niet omdat zij iemand is van woorden en minder van gebaren. Andersom zou John zich weleens af kunnen vragen wat er mis is omdat Natasja hem nooit uit zichzelf een knuffel geeft. Ze laten allebei op hun eigen manier zien dat ze van elkaar houden maar komt die boodschap wel aan?
Door vast te blijven houden aan jouw verwachtingen kan je dus heel veel missen in het leven. En niet alleen in de liefde maar ook op je werk, in je vriendenkring, met je kinderen, met je familie.
Andere voorbeelden:
Als jij bijvoorbeeld heel zorgzaam bent, verwacht je dan van anderen dat ze héél dankbaar zijn voor die zorgen die jij biedt (misschien zelfs wel oplegt)? En dat ze dus ook heel veel zorg aan jou bieden?
Als jij heel netjes bent, verwacht je dan van anderen dat ze niks laten slingeren?
Als jij meestal vrolijk en uitbundig bent; verwacht je dat dan van anderen ook?
Als jij altijd eerst nadenkt voordat je iets zegt; vind je dan dat de ander er niks spontaan uit mag flappen?
Als jij nooit vloekt, drinkt of rookt, verwacht je dan van je directe omgeving hetzelfde?
Als jij heel avontuurlijk bent, verwacht je dan van anderen dat zo ook sneller risico’s nemen?
Waarom?
Omdat jij dat ook zo doet?
Is dat de enige juiste manier?
Natuurlijk zijn er sociale omgangsnormen, wettelijke regels en fatsoen. Maar wees eens eerlijk naar jezelf en kijk eens of jij jezelf ook op dit soort gedrag kunt betrappen. Moet het echt alleen zoals jij dat vindt? Kan het niet een beetje anders? Het geeft niet alleen een ongezellige sfeer maar het kost jou zelf ook nog eens bergen energie! Die kan je wel in leukere dingen steken.
Nu jij!
Dus doe jezelf eens een plezier en denk de volgende keer eens aan dit artikel wanneer je boos, teleurgesteld of verdrietig bent. Het is niet bedoeld om je de les te lezen maar om je aan het denken te zetten. Om je te triggeren. Denk eens welke goede bedoelingen er kunnen zijn die jij door je verwachtingen niet hebt gezien. Er is namelijk altijd meer, dan datgene wat jij alleen ziet en verwacht. Dus doe er je voordeel mee en spaar je energie voor leuke dingen!
Steek jij je energie ook regelmatig in verwachtingen? En hoe bevalt je dat? Wat doe je eraan of ermee? Ik lees graag jouw reactie! (even scrollen)
Beste Jeanine,
Een heel terechte en pure observatie : ons verwachtingspatroon vertrekt vanuit onszelf en tja, de ander is anders.
Jouw voorbeeld deed een belletje bij me rinkelen : “De vijf talen van de liefde” – zowel van toepassing voor kinderen als voor volwassenen. En ja, het geeft aan dat er een voorkeurstaal is voor iedereen mbt het uiten en interpreteren van liefde.
In jouw voorbeeld is John de man van de kado’tjes : liefde tonen met kado’tjes geven en krijgen; terwijl Natasja liefde ervaart en uit dmv positieve woorden.
Drie andere talen zijn tijd maken, dingen samen, zorgen of iets voor de ander doen & lichamelijke taal.
Op zich gaat jouw artikel natuurlijk veel verder dan enkel de taal van de liefde, maar ik vond het een mooie en toepasbare stap om met deze vijf invalshoeken in mijn naaste omgeving al aan de slag te gaan. Eenmaal je erop gaat letten, worden je heel veel zaken duidelijker. Voor wie graag eens de test doet, om zijn/haar eigen liefdestaal te ontdekken : http://www.share-the-vision.nl/content/publiek/Talen%20van%20liefde%20test.pdf.
Warme groet,
Annick.
Leuk Annick, die 5 talen van de liefde. Ik deel ze bij mij in de praktijk ook wel eens uit. Het is zo verhelderend en zo waar. En heel leuk om uit te proberen in je omgeving. Niet alleen bij je partner maar ook bij je kinderen, je familie, je vrienden of je collega’s. Dank je wel voor het delen!
Verwachtingen, is een groot woord het kan een grote en een kleine betekenis hebben het is wat je er zelf van maakt en in welke vorm je het zelf giet. Meestal zijn het de kerneigenschappen die jijzelf hebt, die stel je onbewust ook aan anderen. Dit komt omdat het voor jou normaal is bijvoorbeeld ik was met een aantal vrienden op vakantie en we lagen met zijn vieren op 1 kamer. Ik sliep bij het raam en de rest naar voren. Bij ieder bed stond een koffer /tas. Mijn spullen lagen altijd in mijn koffer omdat ik het opgeruimd wilde houden, want ik houd van netjes. Bij 2 vrienden van mij lag alles over de grond verspreid schoenen, kleding etc. Aan de ene kant stoorde ik me eraan, maar aan de andere kant dacht tja het kan ook zo zijn voordelen hebben. Zij kunnen elke keer zo hun spullen pakken terwijl ik weet ik niet hoelang moet graven in mijn koffer. Zo zie je maar dat het ombuigen van verwachtingen soms ook positieve inzichten kan geven en dat is dan ook meteen wat ik altijd probeer te doen. Natuurlijk heb je de sociale omgangsvormen en ik vind dat iedereen daar ook aan moet voldoen.
Suzanne.
Dank je wel Suzanne voor je voorbeeld van hoe positief je het kan bekijken als je je verwachting ombuigt!
Hey Jeanine,
Goed artikel weer! Geniet er elke keer weer van om deze te lezen!
Qua verwachtingen en het daarbij behorende energie gebruik (verbruik), merk ik dat ik daar toch best al op een positieve manier mee omga. Zoals je weet zit ik in een multiculturele relatie en dat brengt soms (grote) verschillen met zich mee.
Echter, in plaats van me boos te maken over dingen die niet gaan zoals ik verwacht, heb ik gemerkt dat ik er met humor mee omga. Dat is een erg prettige manier van energie gebruik en zowel ik als hij raken niet geïrriteerd, wat natuurlijk heel plezierig is!
Warme groet,
Caroline
Hoi Caroline
Dank je wel voor je reactie.
Humor is een hele mooie manier om met tegenvallende verwachtingen om te gaan. Het zegt ook al veel over je energie, als je dat kan. Want hoe beter je energie-balans, hoe makkelijker je de humor kan inzien van dit soort situaties. Het ligt natuurlijk aan de situatie maar dan voelt het niet zo zwaar en ben je niet zo snel geprikkeld. En dat is inderdaad voor iedereen fijner 😉
Groetjes Jeanine
Hoi René
Wat een mooi verhaal van jou en je vader. Dat is inderdaad een treffend voorbeeld van “anders kijken”. Geweldig!
Ik ben het ook met je eens dat je best grote verwachtingen mag hebben van je geliefde. Dat heb ik zelf ook 😉 Ik vind ook dat mijn geliefde mij aan moet vullen en niet moet verzwakken (in grote lijnen dan hè). Want ik vind mezelf veel te waardevol om dat te laten gebeuren. Ik zeg altijd: “ik ga voor een 8 gangen diner en niet voor de kruimeltjes!”.
Maar dan heb ik het wel over de grote lijnen. Als iets niet lekker loopt of ik ben boos, teleurgesteld of verdrietig ergens over (binnen mijn relatie) dan probeer ik alles in het groot te trekken. En dan probeer ik te zien waar dit probleem staat als ik het plaats in mijn leven, in het groot. Als het dan tegen mijn diepste normen en waarden ingaat, dan ga ik actie ondernemen. Dan ga ik proberen het te veranderen.
Maar als het maar een klein iets is, in dat hele grote plan. Dan vraag ik mezelf af of het deze pijn wel waard is. Want ik kan dat nu wel willen maar ik heb liever dat het goedzit in het grote plan, in het geheel. Dan ga ik niet voor mijn gelijk maar voor mijn geluk …
En ik vind het ook vermoeidend om steeds uit te leggen wat ik wil. Maar aangezien de meeste mensen niet helderziend zijn en ik toch mijn geluk wil nastreven, geef ik toch heel vaak en heel duidelijk aan hoe ik het graag heb. Natuurlijk blijf ik daar niet mee aan de gang. Als ik één keer heb gezegd dat ze niet “op mijn witte schoenen moeten gaan staan” dan kan ik dat misschien nog een tweede keer doen maar daarna is het toch echt tijd voor een goed gesprek 😉 want ik ga voor het 8 gangen diner!
Groetjes Jeanine
Natuurlijk heb je verwachtingen naar de ander toe. Hoe dichter de persoon bij je staat hoe hoger de verwachting. Ben het eens met het feit dat dat energie kost als je niet krijgt wat je denkt te krijgen.
Het is, naar mijn idee, alleen niet zwart/wit. Ik heb ook moeten leren om anders naar mensen te kijken.
Even een voorbeeldje, mijn vader is echt mijn maatje, maar net zoals ik een man van weinig woorden als het om trots en emotie gaat. En dat vind ik toch wel eens jammer en baal daar soms van. Maar door anders te kijken naar dingen zag ik pas hoeveel deze man van mij houdt. Zo liep ik dit jaar de halve marathon. Mijn pa wilde ondanks zijn leeftijd en de drukte langs het parcours er toch bij zijn. Sterker nog hij heeft me op de fiets gevolgd. Als een heel mooi iets.
Aan de finish stond hij klaar met een bosje bloemen. Niet het feit dat hij met een bosje bloemen stond was zo heel bijzonder maar wel dat hij die uit zichzelf was gaan halen en aan me gaf. Dat was top. Als je dit goed kunt ´zien´ is dat meer dan honderd woorden.
Aan de andere kant vind ik dat je ook best een grote verwachting mag en moet hebben van diegene die je liefhebt . Het is dood vermoeiend als je steeds moet uitleggen wat je wel en niet wilt. Je geliefde hoort nu eenmaal dingen zelf te snappen. Ik weet dat dit een valkuil is maar kijk daar toch zo tegenaan. Wil niet steeds hoeven uitleggen dat ik “witte schoenen aan heb en dat ik niet fijn vind dat mensen er op geen staan” dit moeten ze zelf zien. Als ze mijn witte schoenen niet zien kijken ze niet met voldoende aandacht naar me.
Eigenwijze groeten René